وقتی
برای حفظ سلامت جنسی جامعه چشم می پوشی، بازهم نفعی هست که تو را به آن وا
می دارد. اما راهی هست برای اینکه از حتی برای طمع به این نفع هم نباشد.
وقتی
برای حفظ سلامت جنسی جامعه چشم می پوشی، بازهم نفعی هست که تو را به آن وا
می دارد. اما راهی هست برای اینکه از حتی برای طمع به این نفع هم نباشد.
برای فرو بستن چشم هایم، بهانه ای زیباتر از اینکه خداوند گفته ای مومن به من! چشمت را از نگاه ناروا فرو بند، پیدا نکردم.
قُلْ
لِلْمُۆْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ
ذٰلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ
به مردان با ایمان بگو: «دیده فرو نهند و پاکدامنى ورزند، که این براى آنان پاکیزه تر است، زیرا خدا به آنچه مى کنند آگاه است.» سوره مبارکه نور – آیه ۳۰
راه درمان (نگاه به نامحرم) چیست؟
راستی راه درمان این همه فساد و ابتذال و ناهنجاری و ولنگاری که در اجتماع ما مشاهده می شود،چیست؟!
پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) در کلامی حکیمانه و برخاسته از
منطق وحی، فرمودند: باعِدوا بین انفاسِ الرّجال والنّساء فاِنًَه اذا کانت
المعاینةُ واللّقاء کان الداءُ الّذی لا دواء له.
بین مردان و زنان(نامحرم) فاصله و جدایی بیندازید (تا کمتر با یکدیگر
برخورد داشته باشند) زیرا هنگامی که مردان و زنان با هم تماس داشته باشند و
رو در روی یکدیگر قرار گیرند، جامعه به دردی مبتلا خواهد شد که درمان
نخواهد داشت.
انسان وقتی به خاطر خدا از لذت های زود گذر چشم می پوشد و شهوت خود را
مهار می کند ، خداوند در عوض برایش خوشی ها و لذت های کامل تری را نصیب می
گرداند
نگاه نکردن به نامحرم فایده ای هم دارد؟
اینکه ما به نا محرم نگاه نکنیم و چشم خود را از گناه حفظ کنیم علاوه بر
اینکه تاثیر زیادی بر بالا بردن شخصیت دارد و ارزش اجتماعی ما را بالا می
برد فواید بیشمار دیگری نیز دارد :
اول
ـ رهای قلب از حسرت. کسی که چشم خود را برای دیدن نامحرم آزاد می گذارد
حسرتش بیشتر می گردد، آنچه را چشم به قلب انتقال می دهد مضر واقع می شود،
چون چشم چیز هایی را می بیند که رسیدن به آن در مقدور شخص نیست، او نمی
تواند صبر کند و این نهایت رنج است.
دوم
ـ چشم پوشیدن از نامحرم قلب را نورانی و روشن می سازد و این درخشش در چشم،
روی و دیگر اعضای بدن نمایان می گردد، مثل این اینکه نگاه نداشتن چشم
ظلمت و افسردگی در پی دارد.
سوم ـ نگاه داشتن چشم باعث صحت فراست و حواست انسان می گردد.
وقتی که قلب انسان با نور صحت و فراست منور گردید، همانند آیینه جلا دارد
می گردد که در آن معلومات همانگونه ای که هست تجلی می کند.
چهارم
ـ دروازه های علم و دانش برای این شخص باز می گردد، اسباب کسب علم و معرفت
برایش به آسانی مهیا می گردند، این خود به سبب منور بودن قلب است، وقتی
دل روشن می شود حقیقت اشیاء در آن دیده می شود و برایش به سرعت تمام،
شناخت دست می دهد.
چشم پوشیدن از نامحرم قلب را نورانی و روشن می سازد و این درخشش در چشم،
روی و دیگر اعضای بدن نمایان می گردد، مثل این اینکه نگاه نداشتن چشم ظلمت
و افسردگی در پی دارد.
این شناخت و معرفت از یکی به دیگری رسوب می کند. کسی هم که چشم خود را
کنترل نکرد ، قلبش مکدر و تاریک می شود و دروازه های علم و معرفت به رویش
بسته می شوند.
پنجم ـ این عمل به قلب قوت، ثبات و شجاعت می بخشد، خداوند متعال قدرت بصیرت را با قدرت حجت و استدلال همگام به او می بخشد.
امام حسن علیه السلام می فرماید : پیروان هوا و هوس کسانی هستند که؛ اگر
قاطر ها آنها را پایمال کنند و زیر پای اسب ها شوند، باز هم سایه ی معصیت
در دلهایشان است، خداوند از این ابا می ورزد که کسی را خوار و ذلیل کند
مگر کسانی را که نا فرمانی او را می کنند.
ششم
ـ این عمل یک خوشحالی روانی به قلب می دهد که از لذت نظر به نامحرم به
مراتب خوبتر و زیباتر است، چون این شخص با دشمن خود یعنی شیطان قهر نموده،
شهوت خود را لبیک نگفته و بر نفس خود غالب آمده است.
انسان وقتی به خاطر خدا از لذت های زود گذر چشم می پوشد و شهوت خود را
مهار می کند ، خداوند در عوض برایش خوشی ها و لذت های کامل تری را نصیب می
گرداند.
