دعا روح عبودیت
اینهایی
که از کتب ادعیه انتقاد می‌کنند برای این است که نمی‌دانند، جاهل‌انند،
بیچاره‌اند که این کتب ادعیه چطور انسان را می‌سازد، این دعاهایی که از
ائمه ما وارد شده است مثل کمیل، مناجات شعبانیه، دعای حضرت سیدالشهداء(ع) و
دعای«سمات» اینها چه جور انسان را درست می‌کنند... این ادعیه انسان را از
ظلمت بیرون می‌برد، وقتی که از این ظلمت بیرون رفت انسانی می‌شود که کار
میکند اما برای خدا، شمشیر می‌زند برای خدا، مقاتله میکند برای خدا،
قیامش برای خدا است... دور کردند مردم را از ادعیه و کتب دعا! یک وقت آتش
می‌زدند[کتب دعا را!] آن مرد خبیث«کسروی» یک روزی داشت که روز آتش سوزی
بود! که کتابهای عرفانی و کتابهای دعا را می‌گفتند می‌آوردند و آتتش
می‌زدند! اینها نمی‌فهمیدند «دعا» یعنی چه؟ تأثیر دعا را نمی‌دانند که در
نفوس انسان‌ها چیست؟... [خواندن] همین دعاها بطور طوطی‌وار هم که هست در
آنها تأثیر کرده و بهترند از که تارک آن[دعاها] هستند. نماز خواندن و لو
اینکه یک مرتبه نازله‌ای را هم داشته باشد از آن نماز نخوان بهتر است...
آنکه می‌گوید ما دعا نمی‌خوانیم و قرآن را هم نمی‌خواهد، یعنی قرآن را هم
قبول ندارد.[در قرآن می‌فرماید] «ادعونی استجب لکم» مرا بخوانید، دعا کنید،
ان‌شاءالله خداوند ما را از اهل دعا و اهل ذکر و اهل قرآن قرار دهد.[1]
[1] تفسیر سوره حمد، ص53، 55، 57.
منبع:نویسنده :امام خمینی(ره)
روح عرفانی روح‌الله/ محمد رضا رمزی اوحدی، توسعه فرهنگ قرآنی،1378.
